هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

 نیارزد آنکه دلی را  ز خود بیازاری 

****

ای بسا محرم که با یک نقطه مجرم می شود

****

با عقل، آب عشق به یک جو نمی رود

 بیچاره من که ساخته از آب و آتشم 

****

دوستانم همه نابند ، طلا سیری چند؟
دور باد از همه شان درد ، بلا سیری چند؟
بی گل روی عزیزان نفسم می گیرد!
بی حضور گلشان ، صلح و صفا سیری چند؟

****

گیرم که خلق را به طریقی فریفتی...

بادست انتقام طبیعت چه می کنی؟!!!!!

****

کوس ِ دانایی زدن، خود علت ِ دیوانگی است

           هر که بر دانستنی ها گوش گردد، عاقل است

شاعر: ژولیده نیشابوری