طلب بخشش
حاج آقا فرحزاد اینطوری نقل کردن که یروز یکی از یاران حضرت رسول (یا امام حسن/ ببخشید دقیق یادم نیست کدوم معصوم بودن ولی بیشتر یادمه حضرت رسول بودن) پای سخنرانی ایشون نشسته بوده که داشتن راجع به گناهان و عذاب آخرت و آتش جهنم صحبت می کردن. بعد از این سخنرانی چند روزی میگذره و میبینن از اون شخص خبری نیست. وقتی حضرت از بقیه سوال می کنن و جویای احوالش میشن می فهمن که در بستر بیماری افتاده، به عیادتش میرن و می بینن سخت بیماره. حالشو جویا میشن و ازش میپرسن چی کار کردی و چی شد که اینطوری مریض شدی؟ اون شخص هم میگه راستش انروز که داشتین راجع به عذاب آخرت و آتش جهنم صحبت می کردین من به شدت ترسیدم و به خدا گفتم خدایا من طاقت عذاب اون دنیا و آتش دوزخت رو ندارم خدایا تا توی این دنیا هستم تاوان گناهامو ازم بگیر و عذاب و بلاتو بهم بده تا پاک بشم بعد منو از این دنیا ببر (مشابه عبارت معروفی که خیلیامون شنیدیم و یا میگیم: خدایا تا پاکم نکردی خاکم نکن).
وقتی حضرت این جریانو شنیدن به بیمار گفتن: تو خیلی اشتباه کردی واسه چی اینو از خدا خواستی؟ تو بجای این حرف باید از خدا میخاستی که هم این دنیا ببخشدت هم اون دنیا، مگه خدا نمیتونه؟ یا رحمت و بخشش کمه؟ همیشه باید از خدا بهترینو بخاین، از خدا خوبی، بخشش و کرمش رو بخاین و همیشه به رحمت و کرمش امیدوار باشین. تو بجای اینکه بگی خدایا رحمت تو اینقدر زیاد هست که منو و گناهانمو ببخشی ازش بلا خاستی؟ خدا هم میگه وقتی خودت اینو میخای پس منم همینو بهت میدم. در صورتی که خدا اینقدر کریم و رحمانه که وقتی طلب بخشش ازش کنی می بخشدت (بجز حق الناس که در هر شرایطی باید طرف رو راضی کنی).
خلاصه که خدایا بقول یکی مارو مفت و مجانی ببخشو بیامرز که نه طاقت عذاب این دنیاتو داریم نه طاقت عذاب اون دنیاتو. و فقط امیدمون به رحمت و بخشش بی نهایت توئه. پس هممونو ببخشو بیامرز.
--------------
پ.ن: ببخشید اگه نتونستم کامل حرفها رو منتقل کنم سعی کردم هرچی یادم بودو بنویسم (عذر تقصیر بابت نواقص مطلب)
