هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

امشب برنامه ماه عسل و دیدن سید علی مهمان این برنامه خیلی واسم تاثیر گذار بود ...

همه حرفهایی که رد و بدل شد و بحث بینشون و تلاش برای دلداری اون و آروم کردنش، و حتی احساس عجزی که مجری و مهمان دیگه که خودش هم مشکل داشت در گفتن حرفی، کلامی، چیزی برای آروم کردن اون و قانع کردنش، و زحماتی که مادر و پدرش براش میکشن و خم به ابرو نمیارن و حتی ابراز خستگی هم نمی کنن، و همینطور کاری که یه جانباز کرد براش و باعث خوشحالیش شد و با ذوف گفت: باورم نمیشه ... همه و همۀ اون چیزی که روی بیننده ها و من اثر گذاشت یه طرف، احساسی که بعد از این برنامه داشتم یه طرف.

احساسی که باعث شد اشکم بی اختیار بیرون بریزه و دلم بخاد که همینجوری گریه کنم ...

احساسی که باعث شد وقتی سر سفره افطار نشستم، با همون گریه م بگم:

آدم از خودش خجالت می کشه، از خدای خودش خجالت میکشه، اصلا روش نمیشه حتی اسم بنده هم بزاره رو خودش، اصلا روش نمیشه سرشو بالا کنه و حتی بگه خدایا ببخشید، خدایا غلط کردم ...

گریه و حس پشیمونی و خجالت در برابرش از یه طرف، حس دوست داشتنش و محبتش که باعث سبکیت میشه از یه طرف دیگه، لحظات خوبی رو دم افطار بهمون داد.

میخام حرفا و راز و نیازهای دم افطار رو بنویسم تا یادم بمونه و ثبت بشه:

خدایا بابت همه داده ها و نداده هات شکر

خدایا همین که سلامتیم شکرت

خدایا ببخش اگه بدم اگه بدی می کنم اگه لایق بنده بودنت هم نیستم.

خدایا خیلی خوبی خیلی بزرگی به خوبی و بزرگی خودت این بنده گناهکارتو ببخش

خدایا به همه سلامتی بده، به منو خونوادم هم همینطور، از هیچکس نگیر از ما هم نگیرشون

خدایا نوکرتم، کور و شرمنده ت هستم خدایا مفت و مجانی ببخشم که نه طاقت امتحان و عذاب این دنیاتو دارم نه طاقت عذاب و بی محلی اون دنیاتو

خدایا هیچوقت اینطوری امتحانمون نکن که ظرفیتشو نداریم

خدایا ناسپاسیهامو ببخش، بدیهامو ببخش، گناهامو ببخش

خدایا من هیچی نیستم هیچی هیچی، هر چی هست مال توست، نه جسمم مال خودمه نه روحم یعنی هیچم به تمام معنا، این هیچت رو هیچوقت تنها نزار، هیچ وقت روتو ازش بر نگردون، هیچوقت رهاش نکن، هیچ وقت عشق و محبتتو ازش دریغ نکن که اگه بکنی نابوده، خدایاااا هیچوقت قهر نکن باهام که طاقت رو گردوندنو قهرتو ندارم

خدایا بازم شکرت، 100هزار مرتبه شکرت بابت هرچی که دادی و بابت هرچی که صلاح نبود و ندادی. 

.......................

وقتی این چیزا رو می بینی حس می کنی خواسته های تو و حاجتهات خیلی مسخره هستن، یک لحظه فقط خودتو بزاری جای این افراد می فهمی که واقعا خواسته هات در برابر نداشته ها و آرزوهای اونا کوچیکن. و اونوقته که میگی خدایا شکرت هیچی نمیخام ازت جز سلامتی، سلامتی خودمو خونوادمو عزیزانم. انگار یک لحظه از هرچی دعا و حاجت و خواسته هست خالی میشی، خالیه خالی و فقط شکر می کنی و به همه اون چیزی که داری راضی و قانع میشی...(گاهی این تلنگرا لازمه واسه ماها که قدر نمیدونیمو ناسپاسیم) 

............................

خدایا به برکت این شبهات و این ماه عزیزت هممونو ببخش و بیامرز، سلامتی رو به همه عطا کن و همه مریضا رو شفای عاجل مرحمت بفرما. هرکی هم التماس دعا داشته بحق این شبهات دعاشو برآورده کن

آمین