هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

ماه مهمونیت رسید. قرار مهمون سفرت بشیم. قرار یک ماه مهمون خان پر برکتت بشیم. یک ماه ازمون پذیرایی کنی، اونم کاملا عاشقانه، با حسی زیبا، با سفره ای عریییض و گسترده....

ولی ...

ولی خدا جون من آمادم؟!

واسه اومدن به مهمونیت آراسته م؟؟!! واسه نشستن سر خان پر رحمتت آمادم؟؟!! اصلا دلم آمادست که بیاد به مهمونیت؟ که بخواد دعا کنه؟ که بخواد ازت چیزی بخواد؟ هم واسه خودش هم واسه بقیه؟

نمیدونم. فقط میدونم امیدوارم به رحمت و لطفت. امیدوارم که تو این ماه یک مهمون کوچیک خوب باشم و این ماه بتونه از بار گناهام کم کنه و روزه داریمو درست بتونم انجام بدم. به تهش که رسید شرمنده نباشم.

خدایا توفیق روزه داریتو بهم بده ...

------

ماه رمضونا که میشه خیلیامون عزا میگیریم مخصوصا توی این فصل و تو شهرهایی که هوا گرمتره نسبت به جاهای دیگه. چون هم ساعات روزه داری بیشتره -چیزی نزدیک 16 ساعت- هم گرمای هوا اذیت می کنه. اینه که خیلیامون آرزو می کنیم زود تموم بشه.

شاید پارسال یا سالهای قبلش یه وقتایی به منم سخت میگذشتو می گفتم کی بشه تموم بشه، اما تهش که میرسید و تموم میشد و می تونستیم چیزی بخوریم انگار یه گم کرده داشتیم، یه دلتنگی، واسه احساس و حال و هوای خاص رمضون، حال و هوایی که دلتو هوایی می کنه، انگار همه چی مثبته (حتی یجا شنیدم که می گفتن آمار نشون داده تو این ماه جرم و جنایت هم کمتره)، انگار جدی جدی خدا بهت نزدیکتره، خدا به دلت نزدیکتره، باهات حرف میزنه، بهت گوش می کنه و و و ...

واسه همیناش دل آدم تنگ میشه تا یه مدت بی قرارشی. نمیدونم امسال چی میشه و چطوری میگذره؟ به سختی یا به آسونی؟ اما امیدوارم حتی اگه سخت گذشت بازم تهش این حس بی قراری و حس دلتنگی تو دلمون بمونه، و لحظات خوشو نزدیکی رو با این ایام داشته باشیم نزدیکی با خودمون، دلمون، خدامون ...

به یکی می گفتم این ماه با همه سختیاش با همه غر زدناش، نق زدناش و غیره، باز یه حس عاشقانه داره، انگار بیشتر عشق خدا رو حس می کنی. یه جور خاص، یه حس خاص، نمیدونم ...

خدایا بازم ازت میخام که توفیق روزه داریتو هیچ وقت ازم نگیری حتی اگه غر زدم، حتی اگه گلایه کردم از سختیش...

ممنون خدا جونم...

-------------------

مارا به دعا کاش نسازند فراموش * رندان سحرخیز که صاحب نفسانند

از همگی التماس دعای فراووون