هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

دیروز یکی از شاگردام اولین هدیه روز معلم امسال رو بهم داد 

یه هدیه خوب از جنس شاعرانه  و از نوع دیوان حافظ 

واقعا غافلگیر شدم

کتاب زیبا و شکیلی هست

حیف که پسر بود از اون پسرا که با وجود سن کم (12 سال) و به تکلیف نرسیدن اما اخلاق و مرام مردونه دارن، و الا بغلش می کردمو می بوسیدمش

نشد دیگه ... :-" :))

ولی حس خوبی داشتم از این هدیه، انتظارشو نداشتم، ذوق کردم ولی نمی تونستم نشون بدم زیاد

بخاطر روزه بی حال بودم سر کلاس و غافلگیری هم باعث شد زیاد نتونم نشون بدم احساسمو (البته بهش گفتم ببخش که جون ندارم و الا بیشتر سر و صدا می کردم و میذوقیدم :)) )

دمش گرم بیشتر از همه اون لبخند و نگاه قدردانو با محبتش برام ارزش داشت مخصوصا اون جمله ی زیبایی که اول کتاب برام یادگاری نوشته بود ...

دستش درد نکنه

دست همه اونایی که بهم تبریک گفتن و منو یادشون بود درد نکنه

خیلی محبت کردن و ممنونم ازشون

منم سعی کردم به رسم احترام و یاد به استادهام و همکارانم تبریک بگم حتی به استادهایی که ترم پیش باهاشون داشتمو دیگه نخواهم داشت و حتی به اونایی که زیاد خوشم نمیومد ازشون اما همینکه یک کلمه بهم یاد داده باشن کافی بود برای قدردانی و تبریک ...

و حس خوب بعضیشون رو در جوابشون گرفتم و همین برام کافی و دلنشین بود ...

روز معلم به همه ی معلمین و اساتید عزیز و محترم مبارک و فرخنده باد