چند شب پیش میخاستم راجع به ماه عسل بنویسم اما نشد حسش نیومد، فقط یه پست جاخالی گذاشته بودم که یادم بمونه قصد نوشتنشو دارم و بنویسم بزودی...
و امشب این اتفاق افتاد
امشب اینقدرررررررر دم افطار حال خوشی بود که تصمیمو عملی کردم البته اون پست که نهایت یه پاراگراف میشد کجا و این پست پر حس و ذوق کجا ;)
بتصویر کشیدن مهربونی و بزرگی بعضی آدمها
دل پر مهری که دارن و حاضرن زندگی خودشونو شریک بشن
اونم با طفلهای بی گناه و معصومی که آرزوی خانواده ی خوبی رو دارن
خیلییییییییییییییی زیبا بود و حس و حال بسیاااااار خوشی به مخاطبهای برنامه داد
فکر می کنم همه ی اون کسایی که این برنامه رو دیدن مثل منو خونواده م چشماشون تر که شد هیچ
با اشکهای مادر میلاد گریستن
نمیدونم پشت صحنه ی این برنامه چی بود
چقدر تلاش شده بود
چقدر آمادگی این کار برای مادر و پدر میلاد ایجاد شده بود
و ....
فقط میدونم وقتی احسان علیخانی گفت این آقا شاهین هدیه ی ما، نه هدیه خداست برای شما و پرسید: قبولش می کنین؟!
دلم ریخت تو، از یه طرف میگفتم اِ عجب کاری کردن، نکنه بنده خداها با اون همه سختی که کشیدن خسته باشن و ته دلشون راضی نباشه ، حالا چطوری جلو دوربین ...؟ چرا تو تنگنا قرارشون دادن و ....؟
که بعدش دیدم مادر میلاد گریه کرد و اشکاش گواه همه احساسش بود
پدر میلاد چشماش تر شد و گریه کرد
و این نشون میداد چه حس و حالی دارن و راضی هستن به این اتفاق...
خلاصه خیلی عجیب بود
کار خاص و زیبایی بود همراه با احساسات مختلف برای مخاطب
ولی قطعا همه ی این احساسات زیبا بودن
یه حااااااااال خوششش که خیلیییییی دوست داشتنی بود
چقدر فاطمه و پدر مادرش هم شیرین بودن
حرف زدنش
آرزوهاش
مخصوصا آزادی!!!! (خیلی حرفه هاااا، بقول پدرش واقعا چیزهایی داشتیمو داریم که قدرشو نمیدونیم، تا حالا فکر کرده بودین به این آزادی؟!!! شخصا نکرده بودم و بفکر انداخت منو)
ادبش
راستی دقت کردین بچه های این قشر وقتی تحت تکفل یه خانواده در میان، چقدر قدر شناس و مهربونن؟ چقدر مودبن و احترام میزارن؟، چقدر قدر داشته های حالشون رو میدونن و طلبکار نیستن؟!
خدایا همشونو حفظ کن و کمکشون کن به خواسته های بحقشون برسن علی الخصوص داشتن خانواده های خوب و مهربونی مثل این دو خانواده ی عزیز امشب ...
دست اندرکاران برنامه زیبا و خوب ماه عسل:
ممنون از همگیتون به خاطر تمام حس و حال خوشی که بواسطه ی برنامه تون به ما میدین
مخصوصا حس و حال خوش امشب ...
ممنون که اتفاقات خوبی رو توی دل مردم و مخاطبنتون رغم می زنید
آدم یه کار کوچولو برای رضای خدا بکنه 10 برابر ثواب و نتیجه ش رو می بینه شما که با دل و روح چندین میلیون نفر کار می کنید و روشون اثر میزارید، و حتی باعث حرکتهای زیبای این چنینی میشید پس ارج و قرب بیشتری دارید قطعا...
و خوشابحالتون که خدا بهتون نظر خاصی داره و این توفیقها و برکات رو نسیبتون می کنه
قدرشو بدونید که نسیب هر کسی نمیشه
دلم خواست از خانوم نوابی نژاد (که امشب اسمشونو شنیدم) که یکی از بانیان خوب و پر تلاش این اتفاقات خوب هستن هم تشکر کنم
خدا خیر و برکت هر دو دنیا رو نسیب همتون کنه
با تشکر فراوون و التماس دعا :)
-----
پ.ن:
+امشب که حال خاصی داشت اما این برنامه با موضوعات خاص و عمیقش باعث میشه تا مدتها به چیزهایی که می خواستی و آرزو می کردی فکر نکنی (اصلن میگی خدایا همینی که دارم شکرت، فقط هممون سلامت باشیم همینی که هستیم شکر) و بابت هرچی داری مخصوصا سلامتیت واقعا و عمیقا و از ته دل شکرگزار خدا باشی و واسه همه اونایی که بیمارن و مشکلات حاد دارن دعا کنی
سال 90 هم همینطور بود البته امسال بهتر و پر بارتر و پخته تر ...
آبجیم میگفت: پارسال اصلا نفهمیدیم ماه رمضون چی شد، البته جسارت به دست اندرکاران برنامه پارسال نباشه نه، پارسال کلا فضای جدایی بود و خاص نبود، و این حس و حالی که امسال و سالهای قبلتر داشتیم رو پارسال نداشتیم.
شاید نبودن تیم فعلی در سال 91 هم نعمتی بود که مردم قدرشو بدونن و حالا بیشتر حسش کنن ...
+یه عیبم داره، دم افطار نمیزاره آدم دعا کنه واسه خودش و خونواده و دوستاش، حواست پرت میشه و ذهنت قفل می کنه با دهن روزه، فقط میتونی بگی خدایا شکرت و دعای کلی کنی واسه همه و شفای همه مریضا رو بخای و بگی خدایا حاجت هرکی التماس دعا داشته رو بده، خودت کمکشون کن ... همین :)
