دو طرح جالب توی نت دیدم که خوشم اومد. خودمونیم این ژاپنیام مغزشون بد خوب کار می کنه
کف پوش همه کاره:
این مفهوم نوآورانه مبلمان توسط شین یاماشیتا از ژاپن طراحی شده است. در این طرح به راحتی می توان با بلند کردن کف پوش زمین، آن را به انواع صندلی، میز قهوه و ایستگاه های کاری تبدیل کرد.
سیستم دفاعی رو می بینین؟!! قربون خدا برم
سماجت برای بدست آوردن چیزی :))
سلام (به سلامتی دوست گلم)
امروز یه اتفاق منو دودل کرد که وبمو به یه دوست عزیز نشون بدم (آخه تا حالا به هیچ کدوم از آشناها و دوستان نگفته بودم وب دارم و واسه دل خودم مینوشتم. هربارم که خواستم نشون بدم گفتم نه، اونوقت دیگه حریم شخصی ندارم که بخوام درد دلهامو بنویسم و شاید دیگه واسه خودم ننویسم و نوشته هام رنگ و بوی "بخاطر دیگران" رو بگیره، شایدم راجع به نوشته ها و درد دلهام قضاوتهای نابجایی بشه) خلاصه اون اتفاق باعث شد که یه دوست صمیمی که خیلیم دوسش دارمو به وبم دعوت کنم و اون اولین نفری باشه که وب منو می خونه.
از اینکه یه ذره شاکی شد که چرا زودتر بهش نگفتم و اینکه بعد از خوندن چندتا متنش خوشش اومدو تشویقم کرد مثل همیشه و خوشحال شدم از حرف و تشویقش بگذریم. P:
الان احساس خوبی دارم از اومدنش و خوشحالم از اینکه بهش نشون دادم. و این واسم مهمه. :)
مرسی بابت خوبیت دوست عزیزم. امیدوارم که حضور گرمت همیشگی باشه :)
اینم در وصف تو دوست خوب و مهربونم:
“دوستان، فرشته‌هایی هستند که شما را بر روی پاهایتان بلند می‌کنند، زمانی که بال‌های شما به سختی به یاد می‌آورند چگونه پرواز کنند.”
خیلی خوش اومدی و دوست دارم مثل همیشه :* :X
این مرد ژاپنی که تا کمر خم شده و در مقابل رسانه های گروهی در حال عذرخواهی است می دانید کیست؟
آکایو تویودا، رییس شرکت تویوتا، غول صنعت خودرو سازی دنیا!
در کنفرانس خبری شرکتش با تعظیم در برابر دوربین رسانه‌ها در ژاپن، از مشتریان به خاطر نقص فنی خودرو تویوتا در پدال ترمز عذرخواهی کرد.
-------------------
این مطلب رو خیلی وقت پیش دیده بودم امروز بازم یه جا دیدم. و بازم با دیدنش پوز خندی بر لبم نشست.
خدایی وقتی مقایسه می کنی این رفتار رو با رفتار مدیران خودمون علی الخصوص مدیران خودرو سازی می بینی که تفاوت چقدر هست. اینجا در مقابل نقائص با سینه ای سپر و قیافه ای حق به جانب رو برو میشی ولی اونجا با عذر خواهی. و تازه ادعای مسلمونیمون هم میشه
با دیدن این تصویر یاد مثل معروف میفتم که:
"درخت هر چی بارش بیشتر سر به زیر تر "
حسین پناهی
------------
بسیار زیبا بود. من که مکه نرفتم هنوز ولی این نوشته تاثیر زیادی بر دید آدم میزاره. امیدوارم که هممون در نهایت رو سفید باشیم پیش خدا
همینجام واسه همه اونایی که آرزوی این سفر رو دارن از جمله خودم، تحقق آرزومون رو از خداوند مهربان طلب می کنم
آنجا دخیل دســــــــت علمــــــــــدار می شـــــوم
------------
تبریکم دیر شد ولی اعیاد شعبانیه رو به همگی تبریک میگم :)
حرف آخر این که افراد موفق اجازه نمی دهند که کامیون های آشغال روزشان را بگیرند و خراب کنند.
زندگی خیلی کوتاه تر از آن است که صبح با تأسف از خواب برخیزید، از این رو.....
" افرادی را که با شما به نیکی رفتار می کنند دوست داشته باشید و برای آنهایی که رفتار مناسبی ندارند دعا کنید. "
قبلا از من می خواستن که ترجمه م برداشتی باشه و به متن ترجمه شده بال و پر بدم اما من می گفتم نمی تونم چون نویسنده نیستم و مثل شما قلم خوشی ندارم و همه ترجمه هام وفادار به متنه و به این نوع ترجمه اعتقاد دارم.
دو روز پیش باز هم خبری که به نظرم با مزه و جالب بود رو براشون ترجمه کردم و طبق قرار، بنا بود چکیده ای از مطلب رو ترجمه کنم و اونا خودشون دیگه بهش بال و پر بدن، اما اتفاقی که افتاد این بود:
چون متن خبر خیلی کوتاه بود و خبر هم به نظرم جالب بود و برای عموم می تونست جذاب باشه، یدفعه شروع کردم به نوشتن و بال و پر دادن بهش، خیلی نا خودآگاه بود، یهویی انگار خودش اومد، البته خیلی زیاد ننوشتم اما چند خطی رو به ترجمه اضافه کردم و به قول معروف به اون بال و پر دادم.
بعد از اون خودم خوشم اومد از کارم و خندم گرفته بود که کاری رو که می گفتم نه و من نمی تونم، حالا انجامش داده بودم. خیلی واسه خودم بامزه بود این اتفاق ناخودآگاه.
نمیدونم مسئول مربوطه اصلا متوجه این اتفاق شد یا نه، هیچ عکس العملی از ایشون ندیدم (شاید هنوز نخونده شایدم خونده و متوجه نشده) اما خودم واسم یه اتفاق تازه و بامزه بود که پیش اومدنش رو دوست داشتم و خوشایند بود برام. همین مهمه.
نمیدونم بازم تکرار میشه یا کاملا اتفاقی و ناخودآگاهه و بستگی به حال و جالبی خبر داره، اما حتی اگه اینطور هم باشه بازم این ناخودآگاهی و اتفاقی و حسی بودنش رو دوست دارم.
خلاصه که خوشمان آمد D :P:
----------------
پ.ن: پست دیشب هم شاید ادامه همون ناخودآگاه بود. نمیدونم :-؟؟
