سلام ای خالق فصل بهاران
مهربان اموزگار خوب باران
خدایا ، سال نیکوئی عطا فرما
بدان خوبی که باشد از بهار سبز آن پیدا
تو گرداننده دلها و نور دیده ها
دیگر دلم را بی حسد ، بی کینه ،
آری لایق پاک خودت فرما
به نور معرفت ، پاکی به چشمانم ، عنایت کن
عطا کن بهترین حالی که می دانی
دلم را آسمانی کن
....
شاعری گفتا که خندیدن دواست
همچو مرهم بر خراش غصه هاست
آری آری خنده کن بر زندگی
تا بیابی تو خوشی، بالندگی*
ار غمین باشی همه سختی شود
روزگارت پر ز بدبختی شود
لیک خنده می فزاید شادیَت
هم کند آسان عبور از سختیَتای عزیزا یاد دار این پند را
پندی ارزنده، مثال قند را
ور تو خواهی شادمانی بیشتر
شاد کن دلهای مردم با هنر**
کز محبت خارها گل می شودشادمانی در دلت وِل می شود***
پس بخواه تا شاد باشی هر زمان
تا بگیری کام خوش از این میان/ زمانسراینده: س.د (خودم)
----------------
* منظور بال درآوردنه :دی
** شاد کردن دل دیگران خودش یه هنره و هنر هم میخاد، منظور همونه ;)
*** منظور رها شدن گرفتگیهاییه که غم توی دل آدما ایجاد می کنه و همینطور زیاد و چند برابر شدن شادی دل خودته (سوسک بشه هر کی بد برداشت کنه :)) )
+ مصرع آخر هر دو تا کلمه رو میشه گذاشت
پ.ن: اینم یه سری دیگه از کلمات موزون بنده که بازم خودش اومد و جرقه اش هم همون پست قبلیم و نظراتش زد :دی
- فرشته دمت گرم :دی :))
هم اکنون از مراسم فرش شستن باز می گردم
جاتون خالی خیلـــــــــــــــــی
منو آبجی و زندایی یَک فرشی شستیم آینَه آینَه.
یعنی باید می بودینو می دیدین که عجب کارگرای خوشتیپی بودیم
اگه اسلام به خطر نمی افتاد عکس می گرفتم میذاشتم که تریپ کارگران تحصیلکرده رو تماشا کنین
عینک دودیییی، کلاه، باقیشم که دیگه تییییییییییپ :)) =))
خلاصه جاتون خالی تو ایوون، زیر آفتاب تابستونی، هم آب بازی بود هم کر کر خنده :))
گفتیم اگه ملت ما رو ببینن میگن خانوم شما بفرمایین بشینین ما خودمون فرشارو می شوریم حیفه شما با این تیپتون :)) =))
آی فَـــــَــــــَـــــــَــــــَــــــَــــَـرش میشوریم =))
تاااااااااااااازه خبر ندارین فرشامونم گلیم فرش بود خیلی سخت بود یعنی خیلــــــــــــــــــــــــی سختی کشیدیم تا شستیمش، نمیدونین که، اصن یه وعضـــــــــــییییی. =)) =))
خدایی تو این هوا خیلی حال داد
بعد بعدشم با شیلنگ آب بخوری... بقول زندایی آبش مزه شیلنگ نو میداد :)) خیلی باحال بود مزه اش آدمو یاد بچگیاش مینداخت :))
نتیجه اخلاقی:
همین چیزای کوچیک دل آدمو شاد می کنه، میشه خندید اونم از ته دل، میشه با هم بود و قدر لحظات رو دونست. فقط کافیه خودمون بخایم، حتی شده الکی و ظاهری هم بخندیم بخندیم کم کم میشه باطنی مهم اینه که به غمها و ناراحتیا نچسبیم و ولشون کنیم، قدیمیا می گفتن غم غم میاره شادی شادی، حالاییا میگن منفی منفی رو جذب می کنه مثبت هم مثبت، پس ایشالا از الان با روی باز و شاد و مثبت بریم به استقبال سال جدید که تا تهش مثبت و شاد و خندون باشیم D:
بعدم دیدن صور فلکی که بعضیاش یادم رفته بود و مرورش واسه همکارمو خواهرش و دو تا خانوم و چندتا آقای دیگه که بار اولی بود میومدن و یاد دادنش به اونا، گرفتن بعضی اجرام و ذوقی که از دیدنش می کردن، مخصوصا دیدن زحل، یعنی معرکـــــــــــه بود معرکه...
زحل موقعیت حلقه هاش خیلی خشگل شده قشنگ می تونستی فاصله شون رو ببینی حتی با بزرگنمایی کم. خلاصه جای همه دوستان خالی بود. هوا هم گاهی ابری شد اما زود ابرا می رفتن، انصافا همراهی کرد باهامون، ولی دیگه آخراش یَک سوزییییی میومد که نگوووو...
ساعت 3 و خوردی شد که بر گشتیم و خاطره ای شد بعد از مدتها کنار دوستان بودن، هم رصدش هم شیطونیاش هم خندیدنش هم آسمونش (هرچند رفتن تیر چراغ زدن اونجا و آسمونشم خرابتر کردن اما بازم حس خوبی بهم داد)
خلاصه خیلی جاتون خالی بود :)
------------
اونجا بعضی شیطونیا و سر و صدای بچه ها رو که میدیدیم منو همکارمو خواهرش می گفتیم چقدددددددر تفاوت نسل داریم
البته مام شیطونو خوشیم اما علایق و رفتارا و شلوغ بازیای 18 تا 20 ساله های الان با ماها چقدر فرق داره
خیییییییلی سر و صدا داشتن :)) یه لحظه آروم نبودن که ...
بعد از اونطرفم مثلا سریالهای مورد علاقشون، فیلما، کتابها، آهنگها ... همه و همه نشون از تفاوتی بود که ما هم یروزی با نسل بزرگتر از خودمون داشتیم
همیشه همینه، فقط باید تفاوت ها رو فهمید و سعی کرد که در عین تفاوت به تفاهم و احترام رسید :)
یه سوال:
یه هفته مونده به سال جدید، به عید، به نو شدن ...
و یه هفته مونده که سال 91 تموم بشه ...
تو این یه هفته در مورد خودتون چیکار میخاین بکنین؟ کلا راجع به این هفته چی تو ذهنتون می گذره؟
دلم میخاد یه کاری کنم که ازش لذت ببرم
یه ایده باشه
یه طرح باشه
یه کاری که اول روحیه بهم بده با دلم انجامش بدم از انجامش لذت ببرم بعدش به نفع و سودش فکر کنم، اما نمیدونم چی... (چون فکر می کنم هر کاری که با دلت انجام بدی به دل بقیه هم میشینه، اگه به لبت لبخند رضایت نشوند بعدش میتونه باعث لبخند رضایت بقیه هم بشه)
نمیدونم چی، کجا، چطور، اما یه چیزی بهم میگه بالاخره پیداش می کنی
تا حالا هم شاید خیلی تجربه ها رو داشتم که چون دوست داشتم و با دلم بوده انجامش دادم مثل مشبک کاری، نجوم، ورزش (که چند رشته رو تجربه کردم البته در حد آماتوری، هنوزم دوستش دارم مخصوصا پیاده روی و دوچرخه سواری اما تنبلم یخورده، پایه میخام که بریم اونم یا کسی نیست یا حسش نیست چون همه گرفتارن همسایه ها هم که با هم میرن اهل حرف زدنو تو زندگی دیگران سرک کشیدن هستن که ما خوشمون نمیاد... )، زبان فرانسه (این یکی یکی از علایق دیرینم بود که انجامش دادم و هنوزم ادامه اش میدم ایشالا)، اما بجز زبان فرانسه بقیشون بر حسب اتفاق یا دلیلی یا متوقف شدن یا برام سخت شدن دیگه اون لذته برام نیست...
چرا آدمیزاد راضی نیست و هر دفعه یچیزی بالاتر میخاد؟ مال تنوع طلبیه یا کمال طلبی؟!!
خلاصه یه چیز نو میخام یه تجربه نو و لذت بخش، یچیزی که لذتش قدری باشه که گذشت زمان رو حس نکنم وقتی انجامش میدم، ساکن بودن و باری به هر جهت گذروندن زندگی برام ناخوشاینده (هرچند خیلی وقتا هم پیش اومده).
الان که دارم می نویسم یادم اومد که یه جنبه از روحیه و شخصیتم رو بهش خیلی نپرداختم و اونم جنبه هنری شخصیتمه که فکر می کنم خیلی روحیم به طرفش کشیده میشه اما موقعیت پرداختن بهش رو نداشتم قسمت هم نشد، یعنی وقتی فکر می کنم می بینم بجز مشبک کاری که دوره ای رو به انجامش پرداختم دیگه به این جنبه از خودم نپرداختم. در صورتی که فکر می کنم استعدادم تو این زمینه بیشتر بود، موسیقی، نقاشی، طراحی، اَااااا، من حتی کنکور هنر دادم و نیتم هنر بود اما سر از زبان درآوردم!!! پس چرا یادم رفته بود؟!!!!!
(بقول دوست صمیمیم که از خیلی جهات زندگی منو اون به هم شباهت داره و از دبستان با هم دوستیم، ماها آدمهایی بودیم با چندین توانایی و استعداد - که البته فکر می کنم خیلیا همین باشن- اما شرایط، زندگی، موقعیت و قسمت باعث شد به خیلیاش نپردازیم، هرچند بازم نسبت به خیلی از اطرافیان منو اون تا حد توان به جنبه های دیگمون هم پرداختیم، جفتمون زبان انگلیسی خوندیم در صورتی که هنرمون بیشتر بود، اون نقاشی و قدری موسیقی رو تجربه کرد، من نجوم و مشبک کاری رو، با هم داریم زبان فرانسه میخونیم، و اون الان دوره های طراحی دکوراسیون رو داره می گذرونه و موفق هم هست (می گفت مامانم حالا بعد از چند سال میگه: دارم فکر می کنم در حق تو ظلم شده و من عجب اشتباهی کردم که تو رو به سمت دیگه ای جز هنر سوق دادم...))
یکی از علایق همیشگی من معماری و نقشه کشی بود بعد از اونم طراحی داخلی و دکوراسیون ... (حتی چند سال پیش یه دوره مجازی واسه طراحی دکوراسیون پیدا کردم از کشور انگلیس و آمریکا که قیمت خوبی هم داشت اما پیشو نگرفتم و تعلل کردم براش، حالا دیگه فکر کنم با ان قیمت دلار سر به فلک کشیده و اصلا نشه اون دوره ها رو گذروند :)) ) اما به دلیل اینکه ریاضیم خوب نبود نرفتم سراغش بعد از اونم قسمت نشد دیگه دنبال کنم ...
نمیدونم خلاصه
فقط میدونم یه تغییر میخام یه چیز نو و جدید، یه کار نو، یه تجربه نو، یه چیزی که با دلم باشه و از انجامش لذت ببرم
امید به خدا
پیداش می کنم ایشالا ;)
این دو سه روز گذشته رو با احوالات مختلفی در مورد موضوعات و مسائل متفاوت سپری کردم، اول: شادی، خوشی، دوستی، دوم: اشک، نگرانی، سوم: آرامش و بازم شکر خدا ...
در کل خوب بود و خوشیش بیشتر، خدایا شکرت بابت همه چیز، همه داده ها و نداده هات... شکرت که همیشه جای شکر رو باقی میزاری ...
همینطور آرامش در مورد موضوعی بهم برگشت اونم درست زمانی که فکرشو نمی کردم و شاید یه خط فاصله بزرگ یه خلا یه چیزی شبیه بی حسی داشت شکل می گرفت
-----------------
شکر بابت بارونو برفی که خدا به بنده هاش توی کشور من مرحمت کرد...
امروزم آسمون دلش گرفته، میخاد بباره اما این دلگرفتگی و باریدن هم زیباست، بوی بهار میاد، بوی نو شدن...
باز هم شکر ...
-----------
این چند روزه اتفاقات مزخرفی هم افتاده که همه در جریانشیم و من سخت در تعجبم از سکوت یه عده ...
-----------
میخاستم دنباله دار پن استارز رو هم ببینم اما انگار امروزم نمیشه با این آسمون ...
---------
راجع به پیشنهاد یک مورد هم به کسی به شک افتادم تصمیم دارم بگم من هیچ نظری ندارم کلا هرطور خودتون صلاح می دونین ...
---------
سه روز پیش عاطفه بهم اس ام اس داد که توی صحن انقلاب نشسته و بیاد ماست، یعنی همون صحنی که من همیشه دوسش دارم و میشینم همونجا و تماشا می کنم گنبد و بارگاه امام هشتم رو ... امروزم ستاره اس ام اس داد که نائب الزیاره ست ...
کاش میشد منم بطلبن، بدجوری دلتنگشونم، میخام برم ... :((
یا امام رضا، میشه ... :-S :((
بهش گفتم: امام زمان عج رو دوست داری
گفت: آره ! خیلی دوسش دارم
گفتم: امام زمان حجاب رو دوست داره یا نه؟
گفت: آره!
گفتم : پس چرا کاری که آقا دوست داره انجام نمی دی؟
گفت: خب چیزه!…. ولی دوست داشتن امام زمان (عج) به ظاهر نیست ، به دله
گفتم: از این حرف که میگن به ظاهر نیست ، به دله بدم میاد
گفت: چرا؟
براش یه مثال زدم:
گفتم: فرض کن یه نفر بهت خبر بده که شوهرت با یه دختر خانوم دوست شده و الان توی یه
رستوران داره باهاش شام می خوره. تو هم سراسیمه میری و می بینی بله!!!! آقا نشسته و داره
به دختره دل میده و قلوه می گیره.عصبانی میشی و بهش میگی: ای نامرد! بهم خیانت کردی؟
بعد شوهرت بلند میشه و بهت میگه : عزیزم! من فقط تو رو دوست دارم. بعد تو بهش میگی:
اگه منو دوست داری این دختره کیه؟ چرا باهاش دوست شدی؟ چرا آوردیش رستوران؟ اونم بر
می گرده میگه: عزیزم ظاهر رو نبین! مهم دلمه! دوست داشتن به دله…
دیدم حالتش عوض شده
بهش گفتم: تو این لحظه به شوهرت نمیگی: مرده شور دلت رو ببرن؟ تو نشستی با یه دختره عشقبازی می کنی بعد میگی من تو دلم تو رو دوست دارم؟ حرف شوهرت رو باور می کنی؟
گفت: معلومه که نه! دارم می بینم که خیانت می کنه ، چطور باور کنم؟ معلومه که دروغ میگه
گفتم: پس حجابت….
اشک تو چشاش جمع شده بود
روسری اش رو کشید جلو
با صدای لرزونش گفت: من جونم رو فدای امام زمانم می کنم ، حجاب که قابلش رو نداره
از فردا دیدم با چادر اومده
گفتم: با یه مانتو مناسب هم می شد حجاب رو رعایت کرد!
خندید و گفت: می دونم ! ولی امام زمانم چــــــادر رو بیشتر دوست داره
می گفت: احساس می کنم آقا داره بهم لبخنــد می زنه
یخورده اشعار فاضل نظری رو خوندم و کمی هم تک بیتهای شاعران دیگه رو
بعد به سرم زد با دوستان بزنیم به وادی شعر
پس ...
بیتکی فرستاده:"چه می شود مرا که خواب هم
ناز می کند برای دیده ام"
و یاران عزیزم به ترتیب در جواب چنین همراهی نمودند:
"چه می شود مرا که تو هم
ناز می کنی برای بوسیدنم"سپیده
"کور خونده نازشو نمی کشم :دی"
زهرا
"اشک هم التماس پیاز می کند برای دیده ام"
فرشته
همیشه ترا خواب دیده ام"
شهین دخت
--------------------
برای اولین بار خوب بود، بعضیا هم جواب ندادن، اما کلا بامزه بود و خوشم اومد
قصد دارم این کار رو بازم تکرار کنم هر از گاهی
این همسرایی تلاش باحال و بامزه ای هست که هم می تونه جدی باشه هم طنز ;)
از یه نظر دیگه هم به نظرم خوبه، استعدادهای نهفته مون شکوفا میشه :))
تا بعد ...