هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

کارا رو کردیم دست جمعی

شله زرد پختیم

به یاد خودمونو خونواده و همه دوستان و آشنایی که التماس دعا داشتن هم زدیم و دعا کردیم

بعدم تمیزکاری و جارو پارو واسه روضه

مراسم برگزار شد و نماز جماعت هم

خوب بود

اما من با عجله باید میرفتم که بدوستان برای ضبط یک برنامه علمی ملحق بشم* واسه همین نتونستم آخر مراسم و بعدشو ببینم

یعنی جمع کردن سیاهیا :(

وقتی که دلت میگیره موقع جمع کردنش و نمیخای جداشون کنی...

دلم میخاست باشن، دلم میخاست باشم اون موقع :(

حس گنگِ خوشی داره ...

اما خب خیلی برنامه طول کشید و وقتی برگشتم همشو جمع کرده بودن :(

خدایا خودت قبول کن

من که کاری نکردم اما امیدوارم همون یذره رو هم ازم بپذیری ...

-----------------------------

*اولین تجربه از این نوع بود، اصلا نمیدونم خوب بود بد بود اما واسه برنامه ای که هیچ هماهنگی و آمادگی قبلی نداشتی و اصلا کار نکردیو اونجا که میری میگن چی کار کنی تازه، و اولین تجربه ات هم بود، بد نبود...

اما فهمیدم از دوربین ترسی ندارم اون تپقهایی هم که زدم بخاطر عدم هماهنگی و آمادگی قبلی بود ...

و البته فهمیدم جذابیتی هم نداره برام اینکار

فقط چون علمی بود امیدوارم باقیات الصالحاتی بشه :)