هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

روزی یکی از اولیاء به الیاس و خضر علیهم السّلام شکایت کرد که مردم بسیار غیبت می کنند و حال آن که غیبت از گناهان کبیره است و هر چقدر آن ها را نصیحت می کنم و از غیبت کردن منع می نمایم سخن مرا نمی شنوند و آن عمل قبیح را ترک نمی کنند. 

حضرت الیاس علیه السّلام فرمود: 
چاره این کار آن است که هر کس وارد مجلس شد به او بگو که بگوید: 

«بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیمِ وَ صَلّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» 

که در این صورت خداوند ملکی را بر اهل آن مجلس موکّل می گرداند که هرگاه کسی شروع به غیبت نماید آن ملک او را از آن باز دارد و از حق تعالی سؤال نماید تا آن قوم را از غیبت کردن نگاه دارد. 

حضرت خضر علیه السّلام فرمود: 
چون کسی در وقت بیرون رفتن از مجلس بگوید 

«بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ وَ صَلّی الله عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» 

حق تعالی ملکی را می فرستد تا آن که نگذارد که اهل آن مجلس غیبت او را نمایند.

پی نوشت:

۱. وسائل الشیعه، ج۷، ص۳۴۲. 

۲. عرفان و عبادت، ص۳۵۵.